Wetenschappelijk onderzoek van de Stichting the Neurobionics Foundation
MST neemt deel aan verschillende wetenschappelijke onderzoeken. Het doel van wetenschappelijk onderzoek is beter te begrijpen hoe bepaalde ziektes of symptomen ontstaan, of te testen of nieuwe behandelingen werkzaam zijn. Dit soort onderzoek is enkel mogelijk door vrijwillige deelname van patiënten. Het zou dus kunnen, dat uw arts u op een zeker moment vraagt of u bereid bent als vrijwilliger aan een dergelijk onderzoek deel te nemen.
Als uw arts u dit vraagt, zult u altijd ook uitgebreide informatie krijgen over wat het onderzoek precies inhoudt en wat de mogelijke risico’s van het onderzoek zijn. U moet zich realiseren dat uw deelname altijd op vrijwillige basis geschiedt; u hoeft zich dus nooit verplicht te voelen aan een wetenschappelijk onderzoek mee te werken. Indien u besluit liever niet deel te willen nemen, kunt u dit uw arts gewoon zeggen. Uw beslissing wel of niet deel te nemen zal op geen enkele wijze uw verdere behandeling op onze polikliniek beïnvloeden.
Momenteel zijn wij bezig met de volgende wetenschappelijke onderzoeken, vaak in samenwerking met andere instellingen:
Ziekte van Parkinson
Meten van effect van deep brain stimulation op tremor en beweging (met Universiteit Twente). Vergelijken welk van 2 hersengebieden het meest geschikt is voor deep brain stimulation (met Academisch Medisch Centrum te Amsterdam).
Epidurale ruggenmergsstimulatie bij neuropathische pijn
Het effect van epidurale ruggenmergstimulatie bij neuropathische pijn.
Nervus vagus stimulatie
Bij epilepsie.
eNose
Vluchtige organische stoffen (VOCs) zijn eindproducten van metabolische processen in het lichaam. Uitademde adem bevat duizenden VOCs en hun concentraties veranderen met cellulaire stofwisseling en oxidatieve stress. Aangenomen wordt dat ziektespecifieke metabolische trajecten aanleiding kunnen geven tot specifieke VOC-patronen en daarom kunnen helpen bij het diagnostisch proces. De elektronische neus (eNose) technologie is een diagnostische test die in staat is om een patroon van VOS in uitademde adem te detecteren, te identificeren en te classificeren, zodat VOCs kunnen worden gebruikt als niet-invasieve biomarkers
Een eNose bevat chemische sensoren die meetbare veranderingen in fysische eigenschappen van de sensoren detecteren wanneer ze worden blootgesteld aan een gasmengsel. Op deze manier zoekt een eNose niet naar specifieke verbindingen in uitademde adem, maar herkent een uniek samengesteld adempatroon. Om adempatronen te identificeren, moet een eNose worden getraind. Nieuwe adempatronen kunnen worden gekoppeld aan bestaande adempatronen door middel van vergelijkende patroonherkenningsanalyse met behulp van artificial intelligence (AI) middels neurale netwerken.